نبود ز رخت قسمت ما غير نگاهي
آنهم ندهد دست و مگر گاه و به گاهي
نشينم سر راهي به اميد نگاهي
ببينم مهر و ماهي به اميد نگاهي
***
هركس كه لب لعل ترا
ديد و به خود گفت
حقا كه خوش كنده عقيق يمني را
نشينم سر راهي به اميد نگاهي
ببينم مهر و ماهي به اميد نگاهي
تصنیف نوا
مدتهاست منتظر این لحظه ام تا لذت شنیدن صدای مرضیه را در این تصنیف با شما قسمت کنم. حقا که بی نظیر است و از یاد نخواهد رفت؛ نه صدایش و نه احساسش...
دیدگاهها